Mellom bakkar og berg

Mellom bakkar og berg ut med havet

heve nordmannen fenge sin heim,

der han sjшlv heve tuftene grave

og sett sjшlv sine hus oppе deim.



Han sеg ut pе dei steinute strender;

det var ingen, som der hadde bygt.

"Lat oss rydja og byggja oss grender,

og so eiga me rudningen trygt."



Han sеg ut pе det bеrute havet;

det var ruskut е leggja utpе;

men det leikade fisk ned i kavet,

og den leiken den ville han sjе.



Hill nordmann



Fram pе vinteren stundom han tenkte:

Gjev eg var her til evig tid!

Og nеr nordljoset skinner ifrе oven,

blir hans stеlhjerte fylt med grusomt savn.